Rio Celeste

Maandag 07-11-2016
04:00 er zijn een paar eekhoorntjes met een paar nootjes op het dak aan het spelen. 04:30 een ezel staat te balken, vogels ontwaken, 05:00 Brulapen maken elkaar wakker in de verte. De vogels worden actiever, de vulkaan is nog verstopt, maar komt langzaam te voorschijn.
De koffer is weer gepakt en nadat we getankt hebben voor 0,90 cent de liter, rijden we vandaag naar Rincon de La Vieja. Dit is het gebied rond een andere vulkaan. Rond 08:00 rijden we door la Fortuna langs een begraafplaats, winkeltjes, scholen etc. De weg vervolgt langs landerijen met koeien, velden met suikerriet, bananenplantages, palmplantages en natuurlijk allerlei dorpjes. Verderop zien we een verkeersbord met een bejaard mannetje met een wandelstok erop: overstekende oudjes? In elk dorpje en een stad vind je wel een schooltje, iedere keer moeten we dan afremmen, want de drempels die ervoor liggen zijn enorm. Ineens lopen er 2 paarden op de weg, iedereen rijdt voorzichtig langs en alles gaat goed.
Onze navigatie stuurt ons op een gegeven moment een onverharde weg op, die steeds hobbeliger word. Zeker 3 kwartier schudden we heen en weer met een gangetje van 20 km per uur, berg op en af. Pfff, maar dan arriveren we op onze tussenstop; Parc National Volcan Tenorio.
We betalen het entree kaartje en wandelen het park in. Wij hebben geluk dat prachtig weer is, met onze bergschoenen redden we ons prima, maar met regenachtig weer, zou het een blubberzooi zijn en dus ook glad. Over de prachtige bospaden, pittige heuvels en dalen spotten we giftige spinnen en een paar reptielen die gerelateerd zijn aan de slang maar dan met 4 poten. We klauteren over rotsen en door beekjes, naar Rio Celeste; een uniek natuurverschijnsel, wat naar ons inziens op de wereld erfgoedlijst zou moeten komen.
Voordat we bij deze rivier aankomen zien we een aantal kapucijnaapjes. Ook spotte we weer de Eyelash Palm Pit Viper slang. En dan na 3 km flink ploeteren en zweten komen we via 2 bijzondere hangbruggetjes aan bij de heldere azuurblauwe rivier, die halverwege de plas in een bruine kleur overgaat. We zien water borrelen, we ruiken deels zwavel, maar ook een soort chemisch luchtje. Het is fascinerend om te zien dat dit echt bestaat. Vissen zwemmen er niet. Wel fladdert er een grote blauwe vlinder voorbij. Op de terugweg maken we een tussenstop bij de geweldige waterval, ook in die bijzonder helderblauwe kleur. Ook hier weer allerlei vlinders en vogels. Na 3 km terug wandelen zien we nog een hele grote zwarte vogel. (grootte van een kalkoen). Een plek die je beslist niet mag overslaan als je Costa Rica bezoekt!
We stappen weer in de auto en rijden over een andere hobbelige weg via Bijaga. In dit plaatsje maken we een tussenstop voor onze eerste lunch bij een Soda. Tja, daar zitten we dan met een Spaanse kaart en alleen Spaanssprekende locals… Doe maar die dan. Het blijft een verrassing wat we krijgen…. Bettina krijgt een pannenkoek met een stuk kaas en Jeroen een soort grote kaassoufflé, maar dan met kip en rundvlees erin.
We zetten onze reis voort naar Rincon de la Vieja. We rijden over een snelweg wat de maximale snelheid heeft van 90 km, waarlangs wel gelopen mag worden, maar men niet mag fietsen, maar dat doen ze het natuurlijk toch. Zelfs vind je op deze snelweg een zebrapad. Veel verkeer rijd er niet, dus we kunnen plankgas geven. Rond half komen we eindelijk aan bij het Hacienda Guachipelin hotel. Nog ff een plons in het zwembad, lekker eten en dan slapen….