“Natte”dag…
Blijf op de hoogte en volg jeroen en Bettina
16 November 2016 | Costa Rica, Drake Bay
Woensdag 16-11-2016
06:00 uur Onze wekker gaat af, het regent….
Na een snel ontbijtje vertrekken we weer per boot over de woeste zee door de regen naar Caño Island. Brigitte gaat vanwege haar verkoudheid niet mee duiken maar snorkelen. Jeroen, Roel en een Duits meisje gaan als eerste te water voor hun duik in het Anela-gebied, ze zakken af naar 18 meter diepte. Ze zien 5 White Tip Reef Sharks (haaien), Parrotfish, Nemo’s en nog hele scholen gele , blauwgrijze en groene vissen tussen de rotsachtige bodem.
Na 15 minuten komt Brigitte terug van het snorkelen, de hele groep is te pakken genomen door kwallen; azijn doet wonderen. Deze groep haakt verder af en gaat terug naar het hotel, iedereen vind het te koud en nat.
Als de mannen na een uur terugkomen, gaat de verkleumde Bettina voor haar duik. Samen met Wilson zakt ze 3x langzaam af tot een maximum van 10 meter. Haar zelfvertrouwen groeit, ze word wel rustig, maar helaas laat haar lichaamstemperatuur haar ditmaal in de steek; door het slechte weer, de regen, het lange wachten op haar duik en de energie die ze voor deze duik gebruikt, is haar lichaam zo ver afgekoeld, dat ze besluiten de duik verder te staken.
Jeroen en Roel dalen hun 2e duik af in het Barco-gebied, ze zakken nu zelfs naar 20 meter diepte. De eerste meter is grauw en bruin, maar dan word de oceaan prachtig helder. Ze zien weer een aantal van dezelfde haaien, een Yellow Stingray, een Green Turtle, een Moreen en verder een heleboel kleine gekleurde visjes. De onderwaterwereld is prachtig en de temperatuur is warmer als aan de oppervlakte.
Terwijl Bettina opwarmt ziet ze een grote Pelikaan visjes vangen. Nog steeds regent het enorm. Ze is blij als de boot van de mannen weer na een uur in zicht komt. Het hoogtij was al weer begonnen, dus de instap is wat lastiger. Laag in de boot zittend, varen ze terug, om zoveel mogelijk droog te zitten. Totaal doorweekt en verkleumt, wringen we de kleding en handdoeken bij aankomst uit. Ohhh die warme douche is weer heerlijk. Wilson geeft Bettina nogmaals advies mee; je kan het, vind je rust. Op een andere locatie in andere omstandigheden gaat het je zeker lukken.
De avond valt, nog steeds met zoveel regen. De eigenaar van het hotel had dit weer sinds tijden niet zo extreem meegemaakt. We laten ons het warme eten goed smaken en al snel liggen we onder de “wol”, voor onze laatste nacht op dit toch paradijselijke stekkie.
06:00 uur Onze wekker gaat af, het regent….
Na een snel ontbijtje vertrekken we weer per boot over de woeste zee door de regen naar Caño Island. Brigitte gaat vanwege haar verkoudheid niet mee duiken maar snorkelen. Jeroen, Roel en een Duits meisje gaan als eerste te water voor hun duik in het Anela-gebied, ze zakken af naar 18 meter diepte. Ze zien 5 White Tip Reef Sharks (haaien), Parrotfish, Nemo’s en nog hele scholen gele , blauwgrijze en groene vissen tussen de rotsachtige bodem.
Na 15 minuten komt Brigitte terug van het snorkelen, de hele groep is te pakken genomen door kwallen; azijn doet wonderen. Deze groep haakt verder af en gaat terug naar het hotel, iedereen vind het te koud en nat.
Als de mannen na een uur terugkomen, gaat de verkleumde Bettina voor haar duik. Samen met Wilson zakt ze 3x langzaam af tot een maximum van 10 meter. Haar zelfvertrouwen groeit, ze word wel rustig, maar helaas laat haar lichaamstemperatuur haar ditmaal in de steek; door het slechte weer, de regen, het lange wachten op haar duik en de energie die ze voor deze duik gebruikt, is haar lichaam zo ver afgekoeld, dat ze besluiten de duik verder te staken.
Jeroen en Roel dalen hun 2e duik af in het Barco-gebied, ze zakken nu zelfs naar 20 meter diepte. De eerste meter is grauw en bruin, maar dan word de oceaan prachtig helder. Ze zien weer een aantal van dezelfde haaien, een Yellow Stingray, een Green Turtle, een Moreen en verder een heleboel kleine gekleurde visjes. De onderwaterwereld is prachtig en de temperatuur is warmer als aan de oppervlakte.
Terwijl Bettina opwarmt ziet ze een grote Pelikaan visjes vangen. Nog steeds regent het enorm. Ze is blij als de boot van de mannen weer na een uur in zicht komt. Het hoogtij was al weer begonnen, dus de instap is wat lastiger. Laag in de boot zittend, varen ze terug, om zoveel mogelijk droog te zitten. Totaal doorweekt en verkleumt, wringen we de kleding en handdoeken bij aankomst uit. Ohhh die warme douche is weer heerlijk. Wilson geeft Bettina nogmaals advies mee; je kan het, vind je rust. Op een andere locatie in andere omstandigheden gaat het je zeker lukken.
De avond valt, nog steeds met zoveel regen. De eigenaar van het hotel had dit weer sinds tijden niet zo extreem meegemaakt. We laten ons het warme eten goed smaken en al snel liggen we onder de “wol”, voor onze laatste nacht op dit toch paradijselijke stekkie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
